[INSPIRATIEPOST] Onthoud dat op het moment dat je je eerste stap zet in het leven van je dromen, angst de eerste is die jou daar zal begroeten. Knik en blijf lopen.

Het was een intakegesprek van bijna 2 uur, waar alles naar boven kwam waar ze al jaren mee liep. Ze was er helemaal klaar mee. Hoe verder het gesprek vorderde, des te meer overtuigd was ze dat ze met zichzelf aan de slag moest. Maar dan wel met hulp, want in haar eentje ging dat niet lukken. Ze wilde wel nog met haar man overleggen, maar die zou haar vast en zeker steunen, daar was ze zeker van. Vastberaden sloot ze het gesprek af met de woorden: “Johan, we gaan het gewoon DOEN!”

De dag erna kreeg ik bericht. Ze had slecht geslapen, naar gedroomd, voelde zich ziek, had zich afgemeld op werk en kroop de hele dag in bed. Haar hele toestand bracht haar aan het twijfelen over haar beslissing van de dag ervoor. Zoals ze zich nu voelde, was alles teveel en zeker een intensief coaching traject. Dat moest maar wachten totdat ze wat beter in haar vel zat…

Wat was er gebeurd?
Op de grens van haar comfortzone, op weg naar het leven dat ze zo graag voor zichzelf wilde, werd ze begroet door angst. Een hevige emotie die haar waarschuwde dat ze in gevaar was. Gevaar voor verandering, risico, falen en verlies van zekerheid. Angst toonde zich niet alleen in haar denken maar ook in haar voelen. Haar hele lichaam protesteerde en liet haar ziek voelen.

De opzet van angst slaagde:
Ze trok zich terug, haar comfortzone in.
Het beoogde traject is nooit gestart.

Wat er daarna gebeurde?
Angst verdween en verlangen kreeg weer de kans om gehoord te worden.
Mogelijk kwam spijt om de hoek kijken.
Maar telkens als ze weer dacht aan het leven dat ze zo graag wou, dook angst weer op om haar terug haar comfortzone in te drijven.

Deel deze Inspiratiepost: