[INSPIRATIEPOST] Je staat al een tijdje op een bergtop.

Je staat al een tijdje op een bergtop en hoewel het bereiken daarvan ooit een succes was, begin je onderhand ook wel de wat mindere kantjes te zien en verlang je naar iets anders.

Dan zie je op een heldere dag opeens in de verte een andere berg. Een stuk hoger, met een top die altijd in de zon ligt. Je meent er zelfs begroeiing te zien, misschien wel met mooie bloemen. En het uitzicht moet er vast en zeker stukken beter zijn dan waar je nu bent.

Om daar te komen, moet je echter wel eerst bergaf, door het dal waar je nog nooit geweest bent en daarna een flinke klim omhoog maken.

Maar dat dal, dat baart je zorgen. Wat staat jou daar te wachten? Is er wel een weg en hoe begaanbaar is die? Wat als je verdwaalt en je weg naar boven niet vindt? Zit je dan voor altijd vast in dat dal?

Vervang die bergtop gerust door je relatie, je partner, je baan, je eetgewoontes, je huis, je auto, of wat je ook maar wilt loslaten voor iets beters. Je zult moeten beginnen met het oude los te laten voordat je het nieuwe kunt verwelkomen. En je zult altijd door een dal moeten om daar te komen. En precies daar ligt de reden waarom je de stap naar iets beters vaak niet neemt.

In feite is dit wat ze bedoelen met “je comfortzone verlaten”. Je komt dan vrijwel altijd in een angstzone terecht, zoals het dal tussen de twee bergen. Je weet niet wat je te wachten staat, of er wel een weg is naar waar je heen wilt, of je sterk en slim genoeg bent om obstakels te overwinnen, enzovoort. Als het fout loopt, heb je alles opgegeven voor niets. Misschien kun je maar beter blijven waar je bent, dan weet je tenminste wat je hebt en probeer je daar maar tevreden mee te zijn.

Of …. je gaat ervoor, dóór de angst heen. Bijvoorbeeld met hulp van een gids die de weg door het dal kent en jou helpt om op die andere bergtop te komen. Hoe klinkt dat voor jou?

Deel deze Inspiratiepost: