[INSPIRATIEPOST] Je hebt wetten en regels.
Je hebt wetten en regels.
Thuis, op je werk, op de weg, overal.
Ook in je hoofd.
In je hoofd?
Ja, in je hoofd.
Dat zijn de regels die je jezelf hebt opgelegd.
Omdat je ooit dacht dat het zo moest.
Of dat het zo hoorde.
Dat het niet ander kon of mocht.
Ongeschreven regels.
In je hoofd.
Sommige van die regels moeten nog steeds.
Maar sommige ook niet.
Soms denk je: “Eigenlijk zou ik liever …”
Maar je mag niet, van jezelf.
Omdat je aan die regels gewend bent.
Het zijn “gewoonte”-regels geworden.
“Ik moet altijd lachen”
“Ik mag niet huilen”
“Ik moet altijd mijn huis op orde hebben”
“Ik moet altijd mooi zijn”
“Anderen gaan altijd voor”
“Ik moet tevreden zijn met wat ik heb”
Enzovoort.
Regels die niet in een wet staan.
Regels die je best eens zo willen overtreden.
Stiekem.
Als niemand het ziet.
Want als mensen kijken, kan dat niet.
Denk je.
Herkenbaar?
