[INSPIRATIEPOST] “Ik wil gewoon dat alles weer normaal wordt!”
“Ik wil gewoon dat alles weer normaal wordt!”
“Ik heb er genoeg van. Ik wil dit niet meer!”
Ze had het er helemaal mee gehad.
Het was gewoon teveel, het kwam allemaal tegelijkertijd en ze was het overzicht helemaal kwijt.
En daar kwamen de tranen… het moest er even allemaal uit.
Ik begon met haar te feliciteren.
“Huh?” zei ze.
“Je bent op een punt aangekomen bent waarop je beseft dat het zo niet langer kan.”
“Weet dat veel mensen daar nog niet zijn. Die hopen nog steeds dat het vanzelf wel weer over zal gaan.
Dus … proficiat.”
“En wat heb ik daar nu precies aan?”, was haar reactie.
“Nou, ten eerste zit je nú hier en gisteren nog niet. Dat betekent dat je nú bereid bent om kwetsbaar te zijn en hulp te vragen. Dat je dit beter wilt maken, al weet je nog niet hoe. Besef dat dat de eerste en belangrijkste stap is voor verandering.”
“Stel je voelt een lichte irritatie aan je tanden. Wat doe je dan? Ga je meteen naar de tandarts? Ik denk de meeste mensen niet.
De dag erna begint de irritatie wat te zeuren dus neem je een pijnstiller.
De dag erna begint het echt pijnlijk te worden. Nog maar een pijnstiller dan.
Maar de pijn wordt steeds erger en langzaamaan begin je te vrezen dat dit niet vanzelf weggaat.
Wanneer ga je dan eindelijk toch naar een tandarts?
Juist, pas als de pijn erg genoeg is.”
Laat me jou allereerst verzekeren dat er voor elk probleem een oplossing is.
Ja, echt.
Het feit dat jij die oplossing (nog) niet kent, betekent namelijk niet dat die oplossing er niet is.
Die oplossing ligt dan buiten hetgeen dat voor jou bekend en veilig is, buiten jouw comfortzone.
En om die oplossing te vinden, zul je dus buiten jouw comfortzone moeten zoeken:
– Iets moeten doen dat je nog niet deed.
– Iets moeten leren wat je nog niet wist.
– Iets moeten voelen wat je nog niet voelde.
Maar ook:
– Iets kunnen krijgen wat je nog niet eerder kreeg.
Om je comfortzone over te verlaten, moet je jezelf ervan overtuigen dat dat ook écht nodig is.
Dat de pijn zó groot is, dat je bereid bent om kwetsbaar te zijn en hulp te vragen.
