[INSPIRATIEPOST] Ik blijf hem mooi en typisch vinden, deze cartoon.
Je wilt niet weten hoe vaak ik mensen spreek die een of ander probleem hebben en tegelijkertijd geen tijd hebben om naar een oplossing te zoeken.
“Ik kan me momenteel niet veroorloven om daar tijd, geld en energie in te steken”, hoor ik dan.
Tja, dan heb je écht een probleem, want wie gaat jouw probleem oplossen als je dat zelf niet doet?
Gok je dan op geluk of toeval?
Of dat jouw probleem vanzelf verdwijnt?
En hoe lang wil je daar op wachten?
Wat ik vaak zie, is dat je zó lang wacht totdat jouw probleem genoeg “pijn” doet. Iedereen heeft zowel fysiek als mentaal een pijngrens en tot aan dat punt lijkt het oplossen moeilijker dan het verdragen van het probleem.
Vergelijk het met kiespijn: je maakt vaak pas een afspraak bij je tandarts als de pijn niet meer te verdragen is. In het begin hoop je nog dat het vanzelf weggaat en dat je het met wat pijnstillers kunt verdoven, maar op een gegeven moment neem je alles wat de tandarts moet doen voor lief zolang je kiespijn maar weggaat. Klopt?
Als dit voor jou herkenbaar is, weet je vast ook wel wat je denkt als je van de tandarts terug komt:
“Had ik dit maar eerder gedaan!”
Drie keer raden wat je de volgende keer doet…
