[INSPIRATIEPOST] Geniet jij ook van de reis?
“Ik was vroeger een enorme perfectionist.
Het mocht niet goed, ook niet beter, maar het moest perfect zijn.
Dat heeft (zoals alles) voor- en nadelen. Je kunt die vast zelf ook wel bedenken, want iedereen is wel ergens een perfectionist in. We leren immers om in alles wat mogelijk is de beste te zijn. Dat begint al met concurrentie tussen broertjes en zusjes, op school met cijfers, tijdens sport met scores, op ons werk met collega’s, enzovoort. De op-1-na beste zijn is vaak niet goed genoeg, alle aandacht gaat naar de eerste plaats. Herkenbaar, nietwaar?
Het grote nadeel is dat je weinig rust vind in al dat wedijveren en ook niet echt kunt genieten van je inspanningen. Zelfs genieten van je resultaat is moeilijk, want er staat al gauw een nieuwe competitie te wachten. Roem is nu eenmaal vergankelijk…
Zo ging het destijds ook met mij: Ik zag een dag alleen als nuttig en zinvol als ik iets bereikt had. Als ik gepresteerd had, gewonnen had, resultaten kon zien. En dat drukte zich dan ook nog eens vooral uit in feld: inkomen, verdiensten, winst. Zo was ik immers opgegroeid: met de overtuiging dat hard leren en hard werken uiteindelijk een baan met hoog inkomen opleverde en dat ik met al dat geld alles zou kunnen kopen wat mijn hartje gelukkig zou maken. Zekerheid, comfort, maximaliseren van winst en minimaliseren van verlies en risico. En niets bleek minder waar…
Eind 2015 gleed ik dan ook in een flinke burn-out. Een burn-out kun je het beste vergelijken met gas geven terwijl je de handrem hebt aangetrokken: het kost steeds meer energie, trekt langzaam maar zeker je tank leeg, je komt nauwelijks vooruit en het eindigt uiteindelijk in een kapotte motor.
Geloof het of niet: Dat is uiteindelijk een goed iets. Natuurlijk is een burn-out geen pretje, allesbehalve dat, maar als jij nooit de tijd neemt om na te denken waar je eigenlijk mee bezig bent en of dat de juiste levensweg voor jou is, zal je lichaam je op een bepaald moment eenhalt toeroepen om je te dwingen die tijd te nemen. En dat is precies wat er ook bij mij gebeurde, al besefte ik dat natuurlijk pas achteraf.
Één van de lessen die ik geleerd heb tijdens mijn herstel van een burn-out, is dat de weg naar een doel veel belangrijker is dan het doel op zich. Sterker nog, als ik onderweg nieuwe dingen leer en nieuwe inzichten opdoe, verandert dat doel vanzelf mee. Feitelijk is het zo dat het doel er eigenlijk is om jou een richting te geven zodat je stap voor stap naar de juiste bestemming gaat.
Als je aandacht naar de reis gaat in plaats van het doel, dan stel je jezelf open voor het leren en ervaren van nieuwe dingen. Je ervaart dan ook bij elke stap de voldoening van vooruitgang en groei, in plaats van te moeten wachten tot je je doel bereikt hebt.
Vandaar de quote in de afbeelding:
“Continue verbetering is beter dan uitgestelde perfectie”
Continue verbetering heeft te maken met die reis,
uitgestelde perfect met het doel.
De keuze is aan jou…
Stel gerust jouw vragen.
Ik help je graag verder!
