Vroeger maakte het uit of ik reacties kreeg. Complimenten, dankbaarheid, waardering, zelfs applaus. Zonder dat hadden mijn inzet en prestaties weinig tot geen zin. Ik deed het voor de reacties van anderen en vrijwel nooit alleen omdat ik het zelf wilde. Mijn prestatiedrang was nauw verbonden met mijn ambities en de concurrentie met anderen. De beste zijn was alles wat telde want minder dan dat leverde geen voldoening op.

Inmiddels heb ik mijn lessen geleerd. Ik ga nu een heel andere weg dan destijds. Mijn leven is nu vooral gericht op zingeving en de beloning is voldoening en geluk. De ambitie is er nog wel, maar in een geheel andere vorm, namelijk naar binnen gericht. Omdat ik geleerd heb dat alles wat ik nodig heb, al in mij zit. Alles wat ik in mijn leven wil bereiken, zal daar ook vandaan komen. Wat er buiten mij gebeurt, ligt buiten mijn invloed. Ik heb enkel invloed op wat er binnen mij gebeurt, inclusief datgene wat ik van buiten toelaat.

Deze lessen hebben mij tevens geleerd dat concurrentie met anderen zinloos en onnodig is, omdat we enerzijds allemaal uniek zijn en anderzijds met elkaar verbonden zijn in eenheid, geboren uit dezelfde Bron. Ik focus dus op mijn bijdrage aan deze wereld en mijn persoonlijke groei waarmee ik die bijdrage nog verder kan verbeteren. Hoe mooi kan het leven zijn…