[INSPIRATIEPOST] Als je eenmaal je gebreken hebt geaccepteerd, kan niemand ze meer tegen je gebruiken.
Ik weet dat het misschien hard aankomt als ik dit zeg, maar ik doe het toch: “Je bent niet perfect”.
Punt.
Als je dat als slecht nieuws ervaart, heb ik meteen ook goed nieuws voor je: “Je hoeft ook niet perfect te zijn. Je KUNT niet eens perfect zijn. Perfectie bestaat namelijk niet.”
Het idee van perfectie is altijd verbonden aan vergelijking met anderen. Je kunt jezelf met anderen vergelijken tot je een ons weegt en je zult merken dat er altijd wel iets te vinden is waar de ander beter in is. Die strijd heb je bij voorbaat verloren en de energie die je daar in steekt ook.
Je kunt perfectie echter ook anders bekijken. Bijvoorbeeld door elke eigenschap van jezelf te waarderen zoals ze is. Door niet op eigenschappen afzonderlijk te focussen maar op het geheel van JOU. Jij bent namelijk uniek. Er is geen ander zoals jij. Dat alleen al maakt jou perfect. Dat alleen al maakt jou onvergelijkbaar.
Gebreken bestaan dan ook niet. Het zijn slechts eigenschappen die jij als gebrek ervaart. Terwijl een ander diezelfde eigenschappen heel anders kan ervaren. Wat jij een zwakte vindt kan ik als een sterkte aan jou zien. Het is maar hoe je het bekijkt en hoe je het bekijkt, is jouw keuze. Jezelf accepteren zoals je bent, inclusief “gebreken”, maakt jou tot wie jij bent. Als je dat kunt, kan niemand jou nog raken op je imperfecties. Dan kies je bewust om een origineel te zijn en geen kopie. En zeg nou zelf: kopieën zijn er al genoeg, toch?